4 inzichten uit onderzoek voor de beste timing

We zeggen graag: “timing is alles”, maar vaak gedragen we ons er niet zo naar. (Boekwinkels hebben een volledige sectie ‘hoe moet ik het doen’, maar geen sectie ‘wanneer moet ik doen’.)

Zoals je zal ontdekken, kan timing echt alles zijn. En vaak hebben we het helemaal mis. De inzichten komen van bestsellerauteur Dan Pink en wel uit zijn boek When: The Scientific Secrets of Perfect Timing.

Het staat boordevol informatie over de beste tijd om bijna alles te doen, inclusief de beste tijd om te trouwen. (Misschien wil je de knoop doorhakken tussen 25 en 32.)

En als je al getrouwd bent, probeer dan in maart en augustus extra aardig te zijn; dan schieten de echtscheidingsaanvragen voortdurend omhoog.

Heb je ooit iemand “goed nieuws en slecht nieuws” moeten vertellen? Eerst het slechte nieuws vóór het goede nieuws.

Deze post richt zich op hoe je de bevindingen van Dan kan gebruiken om overdag productiever en effectiever te zijn. Al je uren zijn niet gelijk – bij lange na niet…

Doe je denk werk in de ochtend

Alles waarbij je zo rationeel en analytisch mogelijk moet zijn (communiceren met investeerders, beslissingen nemen, onderhandeling), doe dat vroeg op de dag. Deze bevinding wordt ondersteund door bergen aan onderzoeken.

Onderzoekers presenteren doorgaans alleen gegevens; ze geven niet vaak expliciete aanbevelingen. Maar de schrijvers van één artikel dat Dan citeert, vonden hun resultaten zo overweldigend dat ze er gewoon voor uit kwamen en de mensen vertelden wat ze moesten doen: vroeg belangrijke beslissingen nemen.

Misschien denk je: “Nah, ik weet zeker dat het niet zo erg is als ik wacht tot na de lunch.’ Fout. Je kunt net zo goed een paar biertjes drinken voordat je aan het werk gaat – zo groot kan het prestatieverschil zijn ontdekte Russel Foster, neurowetenschapper en chronobioloog aan de Universiteit van Oxford.

En dit klopt met eerder onderzoek. Dan Ariely van Duke University ontdekte dat het blijkt dat de meeste mensen de eerste twee uur van de ochtend productief zijn. Niet direct na het ontwaken, maar als je om zeven uur opstaat, ben je het meest productief van ongeveer 8.00 tot 10.30 uur. [dat eerste uur van de ochtend hoef je niet te verspillen want is goed voor flow, zie ochtend routine, red].

Dit geldt trouwens niet voor pubers, waar de hormonen roet in het eten gooien. Bij hun kan je deze window zeker met 2 uur naar achter schuiven vanwege de late aanmaak van melatonine.

Weet je wat Ariely’s onderzoek nog meer heeft opgeleverd? Meestal verspillen we het grootste deel van die gouden tijd met e-mail en social media. Slecht. De ochtenden zijn de momenten waarop je jouw belangrijkste taken wilt uitvoeren.

Ochtenden zijn dus magisch. Maar waar is de tweede helft van de dag goed voor?

De middagen zijn traag, maar geven inzicht

Uit één onderzoek is gebleken dat 14.55 uur zeer waarschijnlijk het meest onproductieve moment van de dag is.

Onderzoekers noemen de ochtenden de ‘piek’ en de middagen het ‘dal’. Jij denkt er waarschijnlijk over na welke negatieve invloed dit heeft op jouw werk. Nou, wacht even…

Bedenk ook hoe dit het werk van anderen beïnvloedt. Bijvoorbeeld: wil je 's middags nog naar de dokter?

Anesthesiologen maken drie keer zoveel fouten die tot letsel bij de patiënt leiden in de tweede helft van de dag. (Fouten van een chirurg zijn behoorlijk beangstigend. Fouten waarbij iemand je in slaap brengt en je nooit meer wakker wordt, zijn angstaanjagend.)

Het aantal onderzoeken dat aantoont hoeveel dommer en minder in controle we zijn tijdens de middag is duizelingwekkend. De nummer 1 tijd voor slaapgerelateerde auto-ongelukken is, niet verrassend, laat in de nacht, wanneer mensen uitgeput zijn. Raad eens wanneer nummer 2 is? Geen spitsuur of ochtendverkeer wanneer de meeste auto's onderweg zijn: het is tussen 14.00 en 16.00 uur. Over de hele wereld.

Nadat de ochtend voorbij is, zijn we een beetje een puinhoop. Maar er is een voordeel…

Als je hersenen moe zijn, springt de creativiteit omhoog. Die slecht functionerende neuronen zijn niet zo rationeel, maar de kans is veel groter dat ze met nieuwe ideeën komen.

Sommigen noemen dit fenomeen de ‘inspiratieparadox’ – het idee dat ‘innovatie en creativiteit het grootst zijn als we niet op ons best zijn, tenminste met betrekking tot onze circadiaanse ritmes.

Dus misschien wil je 's middags nieuwe plannen bedenken - en ze de volgende ochtend uitvoeren.

Er is momenteel een groep mensen die heftig hun hoofd schudt over al het bovenstaande: “Ik ben niet scherper in de ochtend; Ik ben een zombie. Het duurt vier uur voordat mijn hersenen zelfs maar beginnen te werken.”

Ik heb het niet over mensen met slaapgebrek (zij zijn de hele dag een puinhoop). Ik heb het over nachtbrakers. En raad eens? Ze hebben gelijk...

Schrap bovenstaande en keer het om

Als je een nachtbraker bent, neem dan alles van hierboven en draai het om. (Nachtbrakers die alleen het begin van dit bericht hebben gelezen, hebben heel slecht advies gekregen. Dat krijg je als je niet tot het einde hebt gelezen. Ha.)

Vroege Vogels en Dagvlinders pieken in de ochtend, hebben een dieptepunt in de middag en ervaren daarna een periode van herstel. Voor Nachtuilen is het herstel, dal, piek.

Kortom, we ervaren de dag allemaal in drie fasen: een piek, een dal en een herstel. En ongeveer driekwart van ons ervaart het in die volgorde. Maar ongeveer één op de vier mensen, degenen wier genen of leeftijd hen tot Nachtuilen maken, ervaart de dag in iets dat dichter bij de omgekeerde volgorde ligt: ​​herstel, dal, piek.

En inderdaad, nachtbrakers krijgen tijdens hun ochtend forens rit vaker auto-ongelukken.

Als je een kind van de nacht bent, plan dan creatieve taken voor de ochtend en kritisch denken voor de middag.

Hoewel het erg interessant is, kan al deze informatie ook verontrustend zijn. Als je weinig controle hebt over je planning, zul je veel dingen doen op suboptimale tijden. En als uw werk niet veel creativiteit met zich meebrengt, is de halve dag dan gewoon verspild?

Hoe kunnen we van dat dal meer een piek maken? Het antwoord is simpel: neem pauzes. Maar wat echt interessant is, is dat we meer dan één soort pauze nodig hebben...

De twee pauze types

Je bent een nachtuil en je hebt om 9.00 uur een grote presentatie. Of je bent een vroege vogel en het staat gepland om 14.55 uur, de Productivity Minute of Doom. Dit is het moment waarop je wat Dan een ‘waakzaamheidspauze’ noemt nodig hebt.

Waakzaamheidspauzes zijn “…korte pauzes vóór belangrijke ontmoetingen met veel leren, instructie en waar je op fouten moet letten.”

Stop met wat je doet. Stap er niet zomaar in terwijl je hersenen als pap aanvoelen. Neem even de tijd om te bekijken wat er allemaal moet gebeuren en hoe je dat moet doen. Een checklist gemaakt tijdens de scherpe uren kan hierbij helpen.

Een jaar nadat de Veterans Hospital Administration waakzaamheidspauzes voor artsen had ingevoerd, ontdekten ze dat het sterftecijfer na chirurgische ingrepen met 18% was gedaald.

Waakzaamheidspauzes geweldig zijn om te voorkomen dat je fouten maakt. ‘Herstellende pauzes’ zijn om op te laden en de prestaties te verbeteren. In plaats van een checklist door te nemen, wil je even afstand nemen van je werk en een beetje ontspannen.

Studenten die tijdens hun dal gestandaardiseerde testen maken, presteren slechter dan degenen die deze tijdens hun piek doen. Maar als er herstelpauzes werden toegestaan, behaalde de middaggroep zelfs betere scores dan de ochtendstudenten. Hiermee werd in dit onderzoek een pauze van 20 a 30 minuten bedoeld om te eten, spelen (want scholieren) en informeel praten.

Wat is de beste herstellende pauze? Door de inzichten uit vele onderzoeken te combineren, raadt Dan aan “een korte wandeling naar buiten met een vriend, waarbij je iets anders dan werk bespreekt.” En uit een ander onderzoek bleek dat de best presterende mensen gewoonlijk 52 minuten werkten en daarna een pauze van 17 minuten namen.

Het is misschien niet voor iedereen realistisch. In dat geval wil je ervoor zorgen dat je de pauze maximaliseert die in ieders schema is ingebouwd: de lunch. Als het op de juiste manier wordt gedaan, kan het voor grote prestatieverbetering zorgen.

De krachtigste lunchpauzes hebben twee belangrijke ingrediënten: autonomie en onthechting. Autonomie – enige controle uitoefenen over wat je doet, hoe je het doet, wanneer je het doet en met wie je het doet – is van cruciaal belang voor goede prestaties, vooral bij complexe taken. Onthechting – zowel psychologisch als fysiek – is ook van cruciaal belang. Gefocust blijven op het werk tijdens de lunch, of zelfs je telefoon gebruiken voor sociale media, kan volgens meerdere onderzoeken de vermoeidheid versterken, maar het verleggen van de focus van het kantoor heeft het tegenovergestelde effect.

Als je pauzes op de juiste manier benut, kan jouw dal zelfs productiever zijn dan jouw piek.

En dan…

Oké, klaar om een ​​aantal grote veranderingen in je schema aan te brengen? Wil je het gevoel hebben dat je een nieuwe start maakt? Ook daar heeft Dan de juiste tijd voor.

Ja, je zou dit allemaal morgen kunnen beginnen implementeren, maar uit onderzoek blijkt dat de kans groter is dat je het volhoudt als je begint op wat een ‘tijdelijke oriëntatiepunt’ wordt genoemd.

Dit zijn natuurlijke keerpunten op de kalender waarop je een nieuwe mentale rekening opent en je een ‘nieuwe jij’ kunt voelen. Het beste voorbeeld is nieuwjaarsdag, de tijd waarop de meesten van ons goede voornemens maken – maar het is niet de enige. Er zijn twee soorten: sociaal en persoonlijk.

De sociale oriëntatiepunten zijn die je met iedereen deelt: maandagen, het begin van een nieuwe maand, nationale feestdagen. De persoonlijke zijn uniek voor jou als individu: verjaardagen, jubilea, baanwisselingen.

Kies dus jouw tijdelijke mijlpaal en begin opnieuw.

Stem je schema af op hoe jouw hersenen van nature werken en de tijd staat echt aan jouw kant.